Comb. Blokker uit Den Helder winnaars Marseille SMN.
Het is maandagavond 14 juli dat we onze duiven mogen gaan inkorven voor de internationale wedvlucht Marseille. Maar liefst 2000 duiven werden er nationaal meer ingekorfd dan vorig jaar.
Vrijdag ochtend om 06.45 uur mochten onze duiven de lange zware en warme reis naar hun thuishaven aanvangen. Het is dan stralend mooi weer en 25 graden. De wind waait licht uit het zuid oosten. In de loop van de dag loopt het kwik op naar circa 35 graden in Nederland. Nadat we de vroegste meldingen via het internet hadden gezien konden er ´ s-avonds ook in Noord Nederland duiven vallen. Dat lukte alleen bij de Comb. Boogaard van Buren uit Amsterdam. Maar zij hadden hun 3de getekende voorop en de eer ging aan hun neus voorbij.
Het is s ’morgens vroeg om 07.22 uur als, de bijna 70 jarige, Henk Blokker van de Comb. Blokker (Henk en Hannie) een oude duivin met het ringnummer 02-1358859 tussen zijn jongen in het hok ziet zitten. Hij had haar niet zien aankomen. Maar de dorst van deze duivin verraadde al snel dat ze er nog maar net moest zijn. Henk liet haar eerst maar eventjes stevig haar dorst lessen voordat hij haar pakte en de gummies in de klok draaide. Dit had niet veel langer moeten duren. Want er zit slechts 0.819 meter tussen Henk en Hannie Blokker en Arjan Beens uit Genemuiden. Maar de Combinatie Blokker ging dit maal met de eer strijken en winnen de 1e prijs in de SMN met hun bovenste van de lijst.
Op woensdag 23 juli ben ik samen met Rob Koeman namens de Stichting Marathon Noord op bezoek gegaan bij Henk en Hannie Blokker in de marinestad Den helder. Na bijna 1,5 uur rijden in de bloed hitte (Rob heeft geen airco in de auto) kwamen we aan bij deze sympathieke liefhebbers.
De winnende duif is van het soort Nico Pronk uit Mill. Zij zat op eitjes en een groot jong. Zij legde de 1100 kilometer, ja u leest het goed, 1100 kilometer met een gemiddelde snelheid van 1014 meter per minuut af. Henk en Hannie wonen tegen de dijk aan. Op deze dijk zit Henk regelmatig te kijken naar de eerste aankomsten van zijn duiven. Dat moet toch een prachtig gezicht zijn. Aan de ene kant de mooie bootjes op de zee, en aan de andere kant knal vroege duiven. Wat kan het leven mooi zijn. Deze duivin zat overigens op Cahors ochtendlossing van dit jaar 85e tegen ruim 1100 duiven in de FCNH. Ook dit was een loodzware vlucht.
Henk vertelde mij dat hij vroeger samen met Nico Pronk een combinatie vormde. Maar dat Nico uiteindelijk naar Mill verhuisde en toen is Henk samen met zijn vrouw Hannie in combinatie gegaan. Daar Henk en Hannie een druk bestaan hadden als eigenaren van een goed lopende diervoederwinkel kwam het er regelmatig op neer dat Hannie de duiven moest doen en dit beviel de duiven kennelijk uitstekend want de Combinatie Blokker hebben in de afgelopen 20 jaar of langer diverse kampioenschappen en titels veroverd.
Vroeger was het voornamelijk de dagfond. Tegenwoordig zijn ze steeds meer bezig met het overnacht gebeuren en verleggen ze zich van de midddaglossingen naar de ZLU ochtendlossingen. En wederom met succes.
Henk is 55 jaar geleden met het duivenbacil besmet geraakt doordat hij een duif in de tuin vond die uit Engeland kwam. Zijn oom adviseerde hem deze maar wat voer te geven en weer los te laten. Dan zou hij wel weg gaan. Zo gezegd zo gedaan. Maar wat schetste zijn verbazing. De duif zat keurig op het hekje op Henk te wachten op het volgende handje voer. Dit vond hij zo mooi, waardoor hij is begonnen met de duiven. Tegenwoordig hebben Henk en Hannie circa 200 duiven in het hoog seizoen. In de winter zijn dit er circa 140. Ze zijn gehuisvest in 9 verschillende afdelingen. De hokken hebben een vrij plat, golfplaten dak, met een natuurlijke trek verluchting. Verder maakt Henk 2 maal daags de hokken schoon. In de winter is dit 1 maal per dag. Zo ook het voeren. Wat het voer verder betreft is het zo dat de duiven in het seizoen 3 soorten gemengd krijgen. Dit is voer van Matador, Teurlings en Supertop van Wielink. De rest van het jaar krijgen de duiven voer uit de winkel wat eigenlijk niet verkocht is en dus op moet met veel gerst. De duiven worden overigens dit jaar nog op nest gespeeld maar volgend jaar wil Henk ze op weduwschap gaan spelen.
Medisch is het ook allemaal geen hoogstaand gebeuren. De gebruikelijke entingen en op zijn tijd een geel kuurtje. Wat Henk wel doet is wit droog vogelzand op de vloer strooien. Hierdoor krijg je geen besmettingen van coccidiose en wormen.
En als je aan Henk vraagt wat voor soort duiven heb je eigenlijk zitten dat kan Henk daar simpelweg op zeggen het soort van Jos Pepping uit Egmond aan de Hoef. En zijn eigen oude soort waarmee hij vroeger al met Nico Pronk uitblonk.
En dan heeft Henk nog een heel speciaal soort zitten tegen de roofvogels. Dit zijn ”kauwen” of “kraaien”. Deze vogels liggen heerlijk op de duivenkleppen in het zonnetje uit te buiken nadat ze weer eens voldoende voer en grit van natural naar binnen hebben gewerkt. Soms zitten er wel 40 van deze zwarte vogels op, in en rond het hok. Henk doet er verder niets mee. Hij heeft ook geen last van roofvogels. Op de een of andere manier zijn deze rovers bang voor de kraaien. De duiven hebben er geen last van en lopen rustig naar binnen en naar buiten. Henk heeft namelijk een open hok systeem waarbij de duiven veel buiten zijn.
Ik vroeg aan Henk wat zijn mooiste herinnering aan de duiven sport was. Hij kon daar geen antwoord opgeven. Dit om de simpele reden dat Henk en Hannie al zoveel hoogte punten in hun duiven sportcarrière hebben gehad dat eigenlijk alles wat ze hebben meegemaakt mooi was.
Even voor 16.00 uur gingen Rob en ik weer huiswaarts. Maar om 16.00 uur hebben we ook even een minuut stilgestaan bij de tragedie die ons land moet doorstaan met het vreselijke vliegtuig ongeluk dat bijna 300 mensen het leven heeft gekost. Dan zie je pas dat alles heel betrekkelijk is in het leven en dat je moet genieten van het leven zoals het op je pad komt. Het winnen van een 1e prijs is dan heel mooi.
Ik wil Henk en Hannie bedanken voor hun gastvrije ontvangst. En nog veel succes op de komende vluchten wensen.
John Laan.