Kees Cluistra, Polsbroek
Winnaar St. Vincent 2014 Stichting Marathon Noord
‘Karin is de snelste duif van St. Vincent van heel Nederland en van SMN!’
Een pittige vlucht was St. Vincent 2014, een ouderwetse kraker. ’s Avonds waren de prijzen niet verdiend. Een fenomeen wat vroeger normaal was, maar tegenwoordig een grote zeldzaamheid. De wind was overwegend NNO en de temperatuur in Frankrijk was zomers warm. In de loop van de ochtend vielen de eerste duiven in sector I. Niet snel erna stond ook de eerste melding van sector II te bewonderen op teletekst en internet. Deze duif was gevallen in het Utrechtse Polsbroek, een klein plaatsje in de buurt van Lopik en Benschop. Kees Cluistra, de eigenaar van deze winnende duif, had de snelste duif van Nederland en natuurlijk van Stichting Marathon Noord. Een prestatie, die een mens doet stralen.
Polsbroek
Aan de Benschopse wetering ligt achter (als je van Utecht afkomt) Polsbroekerdam het idyllische plaatsje Polsbroek. Gespleten in Noord en Zuid door het net genoemde water, de Benschopse Wetering. Centraal een prachtige kerk en in het hart van het centrum, op één van de bruggen, een ouderwetse waterpomp, die de aandacht trekt. Het dorpje bestaat al vanaf de 12e eeuw en is onderdeel van de gemeente Lopik. Het dorp heeft iets meer dan 1.200 inwoners en minder dan 400 huizen. In het verzuilde Nederland van de vorige twee eeuwen was het dorp letterlijk verdeeld in twee gemeentes Noord en Zuid Polsbroek. Deze twee kwamen op papier samen aan het eind van de 19e eeuw en in 1989 werd het onderdeel van de fusiegemeente Lopik
De liefhebber
Kees Cluistra was niet direct een naam waarbij ik mij voor mezelf veel prestaties kon oproepen. Logisch, want Kees heeft in verschillende combinaties gevlogen en daar zijn wel degelijk goede prestaties geleverd. Vanaf 2007 tot en met 2011 speelde Kees samen met Jan Snel sr. En daarvoor speelde hij 6 jaar samen met Peter van Schaik uit Benschop. Kees had al van jongsaf duiven. Eerst vanaf zijn 8e jaar sierduiven en vanaf zijn 16e jaar na 2x een ongeluk met motorcrossen begon hij met postduiven. De ongelukken met motorcrossen zetten hem er toe om een andere hobby te kiezen en fanatieker te worden met de duiven. Zijn eerste hok was een oude Evangelisatiebus, iets wat mij als Evangelische Baptist wel aanspreekt. Het was een heet maar luchtig hok en de duiven deden het er goed op. Waarschijnlijk sijpelde de zegen die deze bus gegeven aan de jongeren, die hier van het woord hebben genoten, nog door op de duiven. Zo won Kees een 2e prijs op Roosendaal tegen ruim 11.000 duiven. Op deze vlucht won hij zijn eerste racefiets, zijn tweede grote hobby. Bij het bouwen van een hok is Kees niet kieskeurig. Er moet voldoende lucht in zitten en de duiven moeten het naar hun zin hebben. Dat is voor duiven één van de motivaties om op tijd naar huis te komen.
Vorig jaar kreeg Kees een ernstig ongeluk op de racefiets, waarbij hij het heel slecht heeft gehad en zijn hersens zijn gekneusd geraakt. Inmiddels gaat het steeds beter met hem en is hij voor 70 tot 80% weer de oude.
De Fondstam
De basis van de fondstam van Kees Cluistra uit Polsbroek is een koppel die bestaat uit een doffer van Paul van den Berg en zoon uit Benschop van het soort AardenxBrocatus. Deze doffer stond gekoppeld aan een duivin van Pim van Rijn uit Bodegraven. Dit koppel is al 35 jaar de basis van Kees’ duivenstam. Hier zijn in de loop van de jaren verschillende duiven bij gekomen zoals duiven van Harm Bergstra, Jan Ouwerkerk, Cor Vos, Keekstra en Bep Timmer.
De vliegploeg van de man uit Polsbroek bestaat uit 60 duiven, waarvan 30 jaarlingen. De duiven worden op het nest gespeeld en de winnende duif ging op een jong mee van 5 dagen, een favoriete stand van Kees.
De winnende duif
De bewuste zaterdag kwam ‘Karin,’ vernoemd naar Kees’ 25-jarige dochter, om 12:21 uur binnen op een afstand van 1033 km. Dit resulteerde in een snelheid van 1.011 mpm. ‘Karin’ was de enige duif met meer dan 1.000 mpm. In de Stichting Maraton Noord versloeg Kees Bennie van Holland uit Ede, de nationale winnaar van sector III. Fam. Heezen uit Beltrum was goed voor de bronzen plaats. Koos en Boyd Steenbeek uit De Bilt (4e) en Gebr. Holleman uit Tienhoven maakten de top 5 compleet.
‘Karin’ is van het jaar 2010. In de winter van 2011/2012 is ze overgewend, nadat Kees weer voor zichzelf is gaan vliegen. In 2012 won ‘Karin’ geen prijs, maar Kees hield haar toch aan. In 2013 won ze twee mooie prijzen: 316e nat. Tarbes en de 444e nat. St. Vincent. Op St. Vincent 2014 ging het allemaal nog beter met de 1e nationaal.
‘Karin’ is een ‘product’ van verschillende goede lijnen. De vader van deze winnares komt uit een doffer van Cor Vos en een duivin van de bekende crack Jan Ouwerkerk. De moeder van de St. Vincent-winnares komt uit een doffer van Harm Bergstra (50% eigen soort) en een duivin van het oude soort gekruist met een duivin van Bep Timmer.
De voorbereiding op het seizoen
Als de winter bij de voorbereiding van het seizoen hoort (wat ik denk) dan is die slecht begonnen. Een bunzing maakte 13 duiven af. Een hoop angst en narigheid, waar je niet op zit te wachten.
Na de kweek worden de duiven ingespeeld op dubbel weduwschap om vervolgens naar de vluchten toe op stand gezet te worden. De duiven trainen in de ochtend een uurtje en ’s avonds anderhalf uur. De duiven krijgen wat middelen om de ploeg gezond te houden. Na thuiskomst krijgen de duiven druivensuiker en een schepje tegen het geel van Travipharma. Travipharma staat hem ook bij als het gaat om medische begeleiding. Zo zijn de duiven ook een keer gekuurd tegen ‘de koppen.’ Voor het inkorven krijgen de duiven vitaminen van Koudijs. Naast het gewone voer krijgen de duiven met jongen een extra hoeveelheid P40/pinda’s en snoepzaad naar de vluchten toe. Verder wordt er door Kees op gelet of de vitaminen en het grit in het hok vers is.
Kees Cluistra ontvangt de felicitaties namens SMN door jaco van Nieuwamerongen
Tot slot
Kees Cluistra uit het mooie Polsbroek liet op St. Vincent 2014 zien over topduiven te beschikken. Zijn ‘Karin’ was de snelste duif van heel Nederland en van de deelnemers van Marathon Noord was hij uiteraard ook de eerste. Een prestatie om bijzonder trots op te zijn, want het was één van de zwaarste St. Vincents van de laatste jaren. Kees geniet nog jaren na van deze overwinning !!! Nogmaals gefeliciteerd en hopelijk tot een volgende keer.
Jaco van Nieuwamerongen