Weblog John van Klink, voorlopig de laatste....

Hallo allemaal.

Zo dat is een heel poosje geleden dat ik een bijdrage heb geschreven.
Dit is niet  jullie schuld, maar komt geheel omdat ik zelf het afgelopen jaar niet zo lekker in mijn vel heb gezeten. Ik heb het nog wel een paar keer geprobeerd, maar het ging me heel moeilijk af.
Ook het schrijven van reportages ging niet goed en ik heb er ook daarvan met veel moeite maar een paar op de computer gekregen. Dit allemaal door meerdere sterfgevallen binnen de naaste familie.
Daar boven op kwam er een overname van mijn werkgever bij die ook de nodige problemen gaf. Hierdoor stond het hoofd er niet naar, en dan komen de zinnen ook maar heel moeilijk om te schrijven.

Maar goed, genoeg geklaagd nu en verder met het leven en de duiven. Afgelopen jaar ging het met de duiven naar omstandigheden toch nog vrij redelijk.
Ik heb mijn duiven best goed naar huis gekregen ook al was de stemming op het hok niet altijd even goed.
Ik heb op 7 overnacht vluchten in totaal 43 duiven ingekorfd. Hiervan heb ik er in totaal 31 geklokt, die te samen een gemiddeld prijs percentage van 27% behaalde. Twee keer lukte het om een ik mag wel zeggen vroege duif te klokken.

Dit lukte de eerste keer op Agen ZLU. Ik had 5 oude duiven en 10 jaarlingen mee. Inclusief twee jaarlingen met een ring van Paul om de poot.
Ze werden om 7.00 gelost op de afstand van 965  km met west tot Zuid Westen wind. Bij mij kwam de eerste duif binnen om 22.31.30 en was hiermee de 9e in het inkorfcentrum. En wat ik zelf nog mooier vond was dat het een jaarling was met een ring van Paul om zijn pootje. Het was het zwarte duivinnetje met het ringnummer 20-1745703 dat als jonge duif gewond thuis was gekomen en dus bijna niet ingevlogen aan dit jaar was begonnen. De andere dag kwamen ze verder prima door, want om 12 uur kwam de 13e thuis van de 15.
Deze 13e was wel helemaal leeg toen ze thuis kwam, maar uitgerekend zij speelde later dit jaar de hoofdrol op het hok.
Ze is een product van een samen kweek met mijn broer Ton die een goed stam dagfond duiven bezit.
Ik belde hem op en zij dat het motortje toch net te snel leeg is voor dit werk.

Nadat ze thuis was en meerdere dagen nodig had om weer te herstellen, dacht ik dat zij wel klaar was voor dit jaar. Echter zij liep aan met een doffertje en  samen begonnen ze aan een nestje en ze kwam op 16 juli met het eerste eitje. Tijdens het broeden ging ze steeds vaster op haar eitjes zitten, en ze was er zeer fel op.
Toen ik in moest korven voor Narbonne zat ze 12 dagen te broeden, en als ik er een op het hok had die gemotiveerd was om naar huis te komen was zij het wel. Met de gedachte “ Als ik het doe moet ze wel boven aan de lijst ” heb ik haar in gekorfd.

De duiven werden om 8.00 gelost met Zuidwesten wind. Maar het was niet echt duivenweer, want er vielen hier aan de kust talrijke buien, en de wind stond hier flink door uit het westen.
De verwachting was dus dat het hier moeilijk zou worden om voor het donker duiven thuis te krijgen.
Toen in het begin van de avond in Limburg de eerste duiven vielen, en er in Zeeland en Zuid-Holland geen duiven door kwamen  wisten we dat het hier erg moeilijk zou worden. Toen er rond 9 uur avonds nog niets gemeld was en er weer een bui viel gaf ik de moed al op voor hier.
Maar toen  ik op internet zag dat er om 21.30 in het Westland een duif werd gemeld dacht ik: Het kan dus toch. Ik weer naar buiten waar het inmiddels al aardig begon te schemeren.
Al gauw kwam er weer een bui en daardoor werd het ook meteen helemaal donker. Ik weer richting de achterdeur om naar binnen te gaan, en als ik de achterdeur open doe klinkt plotseling het systeem. ”piep, piep, piep” . Ik kijk om en zie nog net een staart naar binnen gaan. Ik kijk op de klok en zeg enthousiast “Ja hoor precies de goeie”.
Het was de 13e van Agen met het ringnummer 20-1488406 die op haar eitjes kroop, maar nu was ze niet helemaal leeg gevlogen. Het was 21.42.13 toen ze over de antenne liep, en dat was goed voor de 1e in het nationaal inkorfcentrum Noordwijkerhout. Ze was de enige duif binnen het samenspel Midden Holland West die die dag door kwam. Ze werd 30e internationaal jaarlingen tegen ruim 13.000 duiven.
Het is een prachtig klein blauw duivinnetje en ze komt uit een duivin van mijn broer Ton en een doffer uit mijn eigen Barcelona lijn maal een duif van Hans Knetsch.

Zo kreeg het seizoen toch nog een mooie wending. De week erna werd Bergerac vervlogen, en daar had ik er ook nog twee voor zitten met de ringen van Paul aan het pootje. Ik deed er voor de vorm nog een oude duif bij. Ze waren alle drie voor de middag thuis, maar braken daarmee geen potten. Wel was het mijn zwartje “die ook op Agen mijn eerste was” die als eerste aan tikte.
Dus best een belofte voor de toekomst.

Tot zo ver  de duiven.
En nu ga ik nog wat anders vertellen.
Ik ga het wat rustiger aan doen, en heb besloten om dit voorlopig mijn laatste weblog bijdrage te laten zijn. Niet omdat ik het niet leuk meer vind, maar puur omdat het me de laatste tijd moeilijk valt.
Ik heb uren nodig om ook maar wat op papier te krijgen, terwijl dit voorheen als vanzelf ging.
Ik ga dus een poosje pauzeren, en misschien komt het in de toekomst weer een keer terug. Ik heb in de loop van de laatste 11 jaar meer dan 150 stukjes geschreven voor deze weblog,  en ik heb het altijd met veel plezier gedaan.
Ik wil iedereen bedanken die mijn stukjes altijd weer gelezen heeft, en ook voor alle mooie en soms ook kritische reacties. Ik heb er van genoten, maar ook van de gegronde kritiek geleerd.
Ik wil Arjan van Gent bedanken voor het steeds maar weer plaatsen van de verhaaltjes die ik in stuurde.
Je zal er best een hoop werk aan hebben met het beheren van de prachtige en altijd informerende website van de Marathon Noord.

Dus voor nu
Wens ik iedereen een prachtig seizoen toe met veel hele mooie vluchten.
En misschien spreken we elkaar nog ergens een keer.

Groeten,
John.

John, wij van Marathon Noord zijn altijd blij met je bijdrage. Altijd eerlijk en oprecht schrijven over de gebeurtenissen op je eigen hok.

Bedankt, maar niet stoppen met schrijven. Straks als de vluchten weer gaan lopen zal het vast wel weer gaan kriebelen!

Arjan

<<< Terug