De website van Marathon Noord gebruikt cookies (en andere technieken) en verzamelt daarmee informatie over het gebruik van de website onder andere om deze te analyseren en te verbeteren en om er voor te zorgen dat je voor jou relevante informatie te zien krijgt. Door gebruik te maken van deze website of door hieronder op akkoord te drukken, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies en het verzamelen van informatie aan de hand daarvan door ons en door derden op de website van Marathon Noord.
Jurrian van Amerongen wint met Lise Marseille 2021
Geplaatst: 6-8-2021
Jurrian van Amerongen wint met “Lise” Marseille 2021
Eindelijk weer eens met mijn goede vriend Paul vd Boogaard op pad. Deze keer weer naar een man waar S.M.N. bijna jaarlijks een reportage over kan schrijven. Ik heb het dan over Jurrian van Amerongen, woonachtig in Bunnik. Toen bekend was dat Jurrian de eerste bij S.M.N. van Marseille had gewonnen, belde ik hem niet veel later op. Zijn eerste woorden waren “toch nog een eerste”. Want hij had inmiddels begrepen dat hij de 2e nationaal Marseille had en deze bevlogen duivenmelker gaat altijd voor de eerste. Nadat wij wat heen en weer hadden gepraat maakten wij de afspraak om op zaterdag rond 10.30 uur bij zijn moeder op de stoep te staan. Want in de mooi aangelegde diepe achtertuin van zijn moeder staan de duivenhokken
Om exact 10.30 uur reden wij Bunnik binnen. Paul wist nog precies de weg. Zijn fotografisch geheugen had de reis van afgelopen voorjaar nog in zich opgenomen. Toen was het om de prijzen die hij in seizoen 2020 verdient had aan hem te kunnen overhandigen. Maar nadat wij hadden aangebeld bleek Jurrian niet aanwezig te zijn. Zijn moeder vertelde ons dat Jurrian naar dokter vd Sluis was om een duif te laten hechten. Ineke, zoals de moeder van Jurrian heet, wist te vertellen dat Jurrian zaterdagmorgen vroeg de duiven was gaan lappen. Bij thuiskomst van de duiven was deze duif zwaar gewond gearriveerd. Snel van der Sluis bellen, en zoals zo vaak staat deze sympathieke dierenarts voor je klaar. Ook al is het zaterdagmorgen. Een uur later als was afgesproken komt Jurrian de tuin ingelopen. Druk vertellend hoe het een en ander is vergaan. Dat dit hem weer moest overkomen. Ook gisteren, ik ging ’s morgens op pad om de duiven te lappen, stond ik bijna zonder brandstof. Ik naar het tankstation, waren daar weer problemen. Kom ik thuis, duiven waren er inmiddels thuisgekomen, kijk op de klok, zit daar de eerste van Marseille er tussen. Hoe kan ik stom zijn om de duiven een lapvluchtje te geven. Zenuwachtig meld ik mijn duif, gelijk ook weer mijn moeder wakker. Paul en Pieter ik moet eerlijk bekennen, soms ben ik echt een chaoot. Ineke bevestigd dit. Wat ik allemaal met hem mee maak is soms met geen pen de beschrijven. Maar wat voorop staat, hij is een op en top duivenmelker met zijn hart op de juiste plaats.
De liefhebber
Jurrian als duivenmelker voor te stellen is bijna niet meer nodig in de Marathon Noord familie. Jurrian 41 jaar, slager van beroep is de zoon van de gekende duivenliefhebber Arend van Amerongen. Jurrian en zijn vader hebben jarenlang in combinatie gevlogen. Je kan dus ook wel schrijven dat Jurrian zijn hele leven tussen onze gevleugelde vrienden heeft vertoefd. Nadat Arend in 2006 kwam te overlijden vond Jurrian het tijd om voor zichzelf te beginnen. Een aantal jaren later ging het vizier over op de grote fond. Dit paste hem beter. De eerste fondduiven werden aangeschaft bij de familie van Houten uit IJsselstein. Later werden er dan een twintigtal duiven aangeschaft bij Gerard van Tuyl uit Hellow. Hieruit blijkt wel de ambitie die Jurrian heeft, meedoen op het hoogste niveau. Verder doet hij samenkweek met enkele goede fondliefhebbers uit de regio.
Winnares Lise 19-1502459
De winnares van Marseille “Lise”, een klein kras duivinnetje uit 2019, vernoemt naar het nichtje van Jurrian. Zo komt een ieder familielid eens aan de beurt. Lise is een dochter van de 17-1096670. Deze doffer is het product uit de samenkweek met goede duivenvriend Jay Lissenberg uit Utrecht. De 670 komt weer uit de 14-17665122. Hij is weer een zoon weer uit vader 1e Periqueux 2006 maal Laura 1. Zij vloog o.a.de prijzen 8e NPO Bergerac en een 14e nationaal Bordeaux bij elkaar. Moeder van de 670 is Laura 2. Zij vloog o.a. de 4e internationaal Pau, 12e NPO Bordeaux en 22e nationaal Perpignan.
Moeder van “Lise” is de 10-1799184. Zij is een inteeltproduct naar de bekende Nellie van de fam. van Houten. Nellie is in het jaar 2009 winnares geworden van de 1e nationaal Barcelona. Ook uit de lijn van Nellie zijn vele top tien noteringen op nationaal niveau te bewonderen. De 10-184 is tevens moeder van o.a.,14 nationaal Agen, 18e nationaal Perpignan en 29e nationaal Pau.
Naast dat “Lise” een 2e nationaal Marseille heeft gewonnen tegen 4.134 duiven vloog ze ook nog een 160ste Periqueux tegen 1604 duiven. Verder had ze als jaarling ook nog prijs op Agen ZLU.
De accommodatie
In de schuur zijn 10 koppels kweekduiven ondergebracht. Verder staan er in de grote achtertuin van zijn moeder de twee tuinhokken waarin hij zijn vliegduiven heeft ondergebracht. Deze twee tuinhokken hebben een gezamelijke lengte van 20 meter. Het eerste hok, het hok wat het dichtst bij de woning staat, is opgedeeld in 5 afdelingen. Hierin komen elk jaar 20 oude- en 20 jarige vliegkoppels te zitten. De oude en de jaarlingen zijn van elkaar gescheiden. Dit werkt voor Jurrian plezieriger om reden dat zij een ander vliegprogramma voorgeschoteld krijgen. Het achterste hok is opgedeeld in 3 afdelingen. Hierin bevinden zich ongeveer 70 jonge duiven die hij voor zichzelf heeft gekweekt. Deze worden naar gelang hun leeftijd op de nalijn ofwel op de taartvluchten opgeleerd. Hieruit lees je, dat het drietal Jurrian,Jay Lissenberg en Richard Kuier elkaar gevonden hebben om zodoende elkaar sterker te maken en partij te kunnen geven aan de hevige concurrentie. Laat dit een voorbeeld zijn voor meerdere liefhebbers.
Verdere resultaten dit jaar
Mont de Marsan (Pau): 8e en 11e in de Fond Unie, 8 van de 14 in de prijzen.
Periqueux: geklokt om 3.40 uur, 13e in sector 3, 7 van de 11 in de prijzen.
Agen: 173e in de Fond Unie. Deze vlucht viel hem zwaar tegen, 18 van de 26 ingekorfde duiven hebben het thuishonk weer terug weten te vinden.
Barcelona: 44e nationaal 5 van de 9 in de prijzen.
De conclusie van Jurrian is dat dit seizoen lastiger is voor hem als dat dit afgelopen jaar ging. Daarin meegenomen het verlies van diverse goede duiven aan de roofvogel in het voorjaar.
Bij vele liefhebbers en dus ook bij Jurrian zijn er vele getekende duiven nog onderweg.
Ter afsluiting
Jurrian geeft aan, er wel eens aan te denken om te gaan stoppen met de duiven. Het probleem is dat hij het vaak te druk heeft. Natuurlijk, de duiven zitten bij zijn moeder. Dit betekend altijd weg van zijn eigen gezin. Dit probleem heerst er natuurlijk in meerdere jonge gezinnen. Hij probeert hier wel een balans in te vinden wat natuurlijk niet altijd even gemakkelijk is. Verder heeft hij zijn drukke werkzaamheden als slager bij de Makro nog. Wat hij ook beslist, ik wens hem veel wijsheid en geluk toe.
Om exact 10.30 uur reden wij Bunnik binnen. Paul wist nog precies de weg. Zijn fotografisch geheugen had de reis van afgelopen voorjaar nog in zich opgenomen. Toen was het om de prijzen die hij in seizoen 2020 verdient had aan hem te kunnen overhandigen. Maar nadat wij hadden aangebeld bleek Jurrian niet aanwezig te zijn. Zijn moeder vertelde ons dat Jurrian naar dokter vd Sluis was om een duif te laten hechten. Ineke, zoals de moeder van Jurrian heet, wist te vertellen dat Jurrian zaterdagmorgen vroeg de duiven was gaan lappen. Bij thuiskomst van de duiven was deze duif zwaar gewond gearriveerd. Snel van der Sluis bellen, en zoals zo vaak staat deze sympathieke dierenarts voor je klaar. Ook al is het zaterdagmorgen. Een uur later als was afgesproken komt Jurrian de tuin ingelopen. Druk vertellend hoe het een en ander is vergaan. Dat dit hem weer moest overkomen. Ook gisteren, ik ging ’s morgens op pad om de duiven te lappen, stond ik bijna zonder brandstof. Ik naar het tankstation, waren daar weer problemen. Kom ik thuis, duiven waren er inmiddels thuisgekomen, kijk op de klok, zit daar de eerste van Marseille er tussen. Hoe kan ik stom zijn om de duiven een lapvluchtje te geven. Zenuwachtig meld ik mijn duif, gelijk ook weer mijn moeder wakker. Paul en Pieter ik moet eerlijk bekennen, soms ben ik echt een chaoot. Ineke bevestigd dit. Wat ik allemaal met hem mee maak is soms met geen pen de beschrijven. Maar wat voorop staat, hij is een op en top duivenmelker met zijn hart op de juiste plaats.
