Wim Peer uit Millingen aan de Rijn, winnaar St.Vincent 2021

Wim Peer uit Millingen aan de Rijn, winnaar St.Vincent 2021

Afgelopen weekend was het dan eindelijk zover. De eerste vlucht van SMN van 2021 en wel de Koninginnevlucht vanuit St.Vincent. DE middaglossing vlucht met de meeste uitstraling. Ook al zijn de aantallen duiven niet meer zoals vroeger. Het winnen van deze klassieker is en blijft een droom voor veel liefhebbers. Vrijdag 11-06-2021 werden er 11.621 duiven om 11.30 uur gelost. Volgens zeggen met een vlot vertrek en met goede condities tot aan Parijs.  Wind varierend van West bij de lossing tot overwegend Noord tot NW onderweg.  Niet al te makkelijk dus voor de duiven die onderweg ook nog te maken kregen met een storing met laag wolkendek. Al met al was het een pittige editie.

Het is dit jaar Wim Peer uit Millingen aan de Rijn die bij Marathon Noord de overwinning opeist. Zeker geen onbekende voor de fondmannen in het Oosten en bij SMN. In 2019 nog mocht ik bij Wim op bezoek n.a.v. het behaalde kampioenschap: Criterium der Azen middaglossing. Destijds waren het zijn 2 toppers de 15-930 en de 15-943 die hem het kampioenschap bezorgden. Laat nu juist deze 15-943 de vader zijn van de winnares van nu. Daarover later meer.

Wim is met zijn 74 jaren jong  nog altijd werkzaam voor de Persgroep.  De dag begint hier midden in de nacht en wel om 02.30 uur. Dan staat Wim namelijk op om richting Malden te vertrekken om de dagelijkse kranten op te halen en te verdelen. Daarna bezorgt hij ze zelf in de brievenbussen bij de abonnees in de Ooijpolder. Het is nog altijd heel leuk werk en zo blijft hij fit. Na het bezorgen is het zo tegen ongeveer 06.00 uur dat hij thuis is en dan is het tijd voor de verzorging van zijn duiven. Rond 07.30 uur gaat Wim vervolgens nog een paar uurtjes naar bed. 

Als je duivenbestand in de winterdag slechts uit 22 duiven bestaat mogen we Wim toch wel rekenen tot de kleinere liefhebbers. Hij heeft de beschikking over een hok van 6 meter met rennen bestaande uit 3 afdelingen. Vanwege de roofvogeloverlast blijven de duiven na de vluchten tot aan het koppelen vastzitten.  Eind februari koppelt hij zijn duiven. Als het vluchtseizoen begint gaan de nestduiven vanaf het begin van de vluchten  mee. Ze moeten kilometers maken. Doordeweeks africhten en zelf kilometers ver wegbrengen is hier niet van toepassing. Verder is de verzorging simpel: 2x per dag los en dan verplicht trainen een half uur tot 3 kwartier. Langer is volgens Wim ook echt niet noodzakelijk ‘alle verhalen van uren trainen, het zal allemaal wel. Ik geloof het niet’.  Als de duiven goed zijn zie je ze even goed wegtrekken en zit de gang er behoorlijk in. Je moet ook niet teveel doen aldus Wim, het gaat immers om de goede duiven. Hoe meer je doet hoe slechter het gaat. Medisch is het ook simpel. Al jaren krijgen de duiven van 15 December tot 1 Januari Baytril uit Polen. Bij het koppelen geeft hij vervolgens een 10-daagse kuur tegen het geel. En bij thuiskomst van de vlucht zit er ontsmetting in het water van Travipharma. Dit is eigenlijk de medische begeleiding.

Zoals al geschreven gaan de duiven vanaf de start van het seizoen met de programmavluchten mee. De ‘418’ is in totaal 6x mee geweest en heeft daardoor een 2000 km aan voorbereiding gehad. Vanaf het begin van dit seizoen valt het Wim al op dat zijn duiven veel harder trainen dan vorige jaren. Wim hierover: ‘Ze herstellen veel sneller van de vluchten lijkt het wel. De winnares bijvoorbeeld ging zondagmorgen vroeg als eerste naar buiten om vervolgens met de hele groep hard weer mee te trainen. Zo zie je maar als ze goed zijn lijden ze er niets aan. Je doet het niet maar afgelopen dinsdagavond leek het erop dat ze zo weer mee had gekund naar Perigueux’.  

Doordat Wim zelf in een appartement woont en daar niet de mogelijkheid heeft om duiven te houden staat het hok van Wim 100 meter verderop achter het huis van René en Rini Blom. Vanwege gezondheidsredenen is René zelf noodgedwongen gestopt met de duivensport maar de familie Blom bood Wim de mogelijkheid om hun hok te gebruiken. Ik hoef u niet te vertellen hoe dankbaar Wim was en nog altijd hiervoor is. Wekelijks is René nu de trouwe partner van Wim bij het opwachten van de duiven zo ook afgelopen zaterdag.  Wetende dat er in Sector III nog geen duif was zagen ze opeens de rode duivin aan komen stormen. Het hart van Wim ging echt sneller kloppen. Het gevoel de kick die je dan krijgt fantastisch. Je hebt gelijk in de gaten dat het een vroege moet zijn. Met een constatering om 13.21.54 en een snelheid van 909 m.p.m. bleef ze een half uur lang de enige melding in Sector III. Uiteindelijk wint ze de 3^e in Sector III en is Wim de glorieuze winnaar geworden bij Marathon Noord.

De winnares de 19-1470418 is een dochter van de al eerder genoemde 15-943 (mede winnaar van Criterium der Azen in 2019)  x de 13-150. Jammer genoeg zijn beide ouders opgevreten door de roofvogel. Wim vertelt dat in de afstamming net als de meeste van zijn duiven alles teruggaat naar zijn beste duif ooit de ‘07’ welke 2x op teletekst heeft gestaan. Deze verhuisde naar Nico Meuwsen toen Wim enkele jaren geleden stopte met de duivensport. Voorwaarde was toen wel dat Wim 2 jongen uit de '07' terug zou krijgen indien hij weer zou beginnen met duiven. Toen Wim weer besloot om weer te beginnen met duiven kwam Nico de gemaakte afspraak netjes na en kreeg Wim 2 mooie jongen . 1 duivin hiervan is de huidige stammoeder van zijn duivenbestand. Wim heeft zijn duiven voor het plezier en de hobby en is wars van commercie maar ook van stamkaarten vandaar de summiere gegevens. Feit is wel dat Wim er opnieuw een toppertje bij heeft. Na vorig jaar als jaarling al vroeg te zitten op Bergerac bewijst ze nu op St.Vincent waarom ze de favoriet is van Wim. De ‘418’ is een goed gebouwde duivin. Alert, altijd strak, klein beetje zenuwachtig en je altijd aankijkend.

Wat Wim mooi en bijzonder vond was het voicemail bericht van Herman van der Velden, medeoprichter van SMN. Hij feliciteerde Wim en was als oud Millingenaar trots dat de overwinning naar Wim is gegaan.

Het mooie aan de duivensport is naast de successen ook voor Wim de maandelijkse bijeenkomst met een 5-tal fondliefhebbers t.w Jan van Kalkeren, Marcel Jansen, Piet Heikamp, Piet Eeuwes en Huub Spaan. Door corona heeft dit te lang stil gelegen maar Wim kijkt er naar uit om vanaf September weer te starten met het praten over zijn geliefde hobby. ‘Je hoeft in dit clubje niet op te scheppen want dan ga je eraan’.

Doordat Wim in zijn vereniging de enige nog actieve fondliefhebber is korft hij de nationale vluchten vanaf dit seizoen in bij de PV de Witpen in Weurt. Hij wil graag geschreven hebben dat hij daar goed ontvangen is en zich er meer dan welkom voelt. 

Wim bedankt voor je openhartigheid en de gezellige uurtjes. Tot 23 oktober dan mag je opnieuw het podium betreden en wederom genieten van een huldiging.

Auteur
Mike Freriks
 
 
 
 

<<< Terug