Wim en Bertrik Murk uit IJsselstein winnen met Lucky 13 Narbonne 2020

Wim en Bertrik Murk uit IJsselstein winnen met  “Lucky 13” Narbonne 2020

Samen met goede vriend Paul v/d Boogaard weer in de auto voor een reportage. Paul, net terug van een welverdiende vakantie, gaan wij deze keer op weg naar het Utrechtse IJsselstein. Hier wonen de winnaars van Narbonne 2020 van SMN, tevens ook nog eens de winnaars in de sector 3 en 4 op deze vlucht. Het is toch prachtig om op deze wijze de ZLU vluchten 2020 af te sluiten.

De familie Murk
Bij het NPO staat op het adres in IJsselstein een combinatie ingeschreven W. Murk en Zn. Deze combinatie bestaat uit vader Wim (83) en zoon Bertrik (43). De opa van Bertrik is ooit begonnen met duivensport. In het jaar 1927 schreef hij zich in bij postduivenvereniging
“De Groene Olijftak”. Deze vereniging viert volgend jaar zijn 100-jarig bestaan. Kleine Wim was, zodra hij kon lopen, vrijwel altijd bij de duiven van vaders te vinden. En ditzelfde gold eigenlijk ook voor Bertrik. Ook hij ging papa helpen bij de duiven. Maar als ik u nu zeg dat de combinatie nu enkel uit Wim en Bertrik bestaat, dan doe ik de beide kinderen van Bertrik te kort. Fenna, zijn dochter van 12 jaar en zoon Thijs van 11 jaar, zijn sinds het coronatijdperk ook veelal in het duivenhok te vinden. Voorheen hadden dochter en zoon nooit interesse getoond in de duiven van vader en opa, maar met de vele vrije tijd die ze nu hadden, is daar verandering in gekomen. Zo hebben zij nu hun eigen duiven, schrappen de hokken en er wordt onder het eten bijna enkel nog maar over de duiven gesproken. Moeder de vrouw ondergaat dit lijdzaam. Zelfs tijdens de vakantie in Griekenland, waar de familie Murk tijden de thuiskomst van de duiven vanuit Narbonne verbleef, werd er veelal over de duiven gesproken. Familiesport in optima forma.

Diefstal
Helaas begon het kweekseizoen voor hen dramatisch. In de nacht van 29 februari op 1 maart kregen zij nachtelijk bezoek van mensen die niet van andermans eigendom af kunnen blijven. Voor alle duidelijkheid, dit is dus in het weekend van de voorjaarsbeurs. Door de verbouwing in de woning, had het gezin Murk tijdelijk onderdak gekregen bij vrienden in de buurt. De vrienden gingen op wintersport en dus kon de fam. Murk een week lang in hun huis  bivakkeren. Gelijk de eerste nacht was het raak. Er werden namelijk 12 van de 16 duiven ontvreemd. Wat er bij het ontdekken van de diefstal dan bij je naar bovenkomt kunnen wij beter hier niet aan het papier toevertrouwen. En dan gebeurt er iets wat men van tevoren niet had gedacht en wat de duivensport misschien ook wel uniek maakt. Duivenmelkers die ooit duiven bij de fam. Murk hadden aangeschaft of via een bon hadden verkregen, boden massaal jonge duiven aan, om zo met hun eigen soort te kunnen blijven vliegen. Bevriende maar ook van liefhebbers die alleen maar tot hun kennissenkring behoren en die van de diefstal hadden gehoord, boden van hun beste duiven kosteloos daar jongen van uit aan.

Lucky 13
Deze duif, die enkele dagen na zijn geboorte het ringnummer 18-1708713 toegewezen kreeg, is een prachtig gebouwde kras doffer. De naam “Lucky 13” heeft hij meegekregen omdat nummer 13, het ongeluksgetal bij uitstek is. Hij werd op Narbonne als eerste op de lijst gezet. Dit voorrecht kreeg hij omdat op Agen ook al de 72ste prijs tegen 6878 duiven werd gewonnen. Nu was hij goed voor de eerste prijs bij SMN en 35ste nationaal. Doordat Bertrik op vakantie in Griekenland zat, verbleven zijn vader en moeder deze nacht in hun huis. Er konden natuurlijk vroeg duiven vallen. Om 5.15 uur zat Wim al buiten te wachten op de duiven. Niet alleen, de buurvrouw van Bertrik zat bij Wim buiten aan tafel. Ook de buren leven erg mee met de hobby van Bertrik. De buurvrouw, die Wim ook al “opa” noemt, geniet ook met volle teugen wanneer de duiven thuiskomen van een vlucht. Prachtig toch. (Ik zou het niet erg vinden als mijn buurvrouw ook elke zaterdag bij mij kwam zitten.)
De ouders van “Lucky 13” zijn allebei bij de al eerdergenoemde diefstal gestolen. Allebei wisten ook zij faam te maken op nationaal niveau. Moeder “Helen” was de nationale asduif Pau over de jaren 2015-2017 (6x top 90 int/nat). Vader van “Lucky 13” stamt uit twee duiven die zelf de eerste NPO (Ger-Ko) en tweede NPO (Fenna) op de grote fond vlogen. Dat “Lucky 13” zelf ook de goede genen door kan geven blijkt wel door een zoon van hem. Dit jaar op de middaglossing van Perigueux wist hij een 72ste prijs nationaal in de wacht te slepen.

De accommodatie en de duiven
Het vlieghok heeft een lengte van 5 meter. Een diepte van 2.40 meter en met een puntdak.  Het hok bestaat uit 2 afdelingen. In elke afdeling zitten 12 koppels. Boven de broedbakken is het afgeloten tot er ongeveer een halve meter opening over blijft. Voorheen waren hier schuiven op aangebracht maar die zijn er inmiddels uitgehaald. Het ziet er schoon en verzorgd uit. De jonge duiven en de weduwduivinnen zitten in een ander klein tuinhok. Naast het vlieghok staat nog een klein hokje met ren voor 8 kweekkoppels.  
De duiven die zich op het hok bevinden komen hoofdzakelijk uit de lijnen van Koop en Gerda Kiekebelt – Drijber. Daarnaast zit er op het hok ook nog een duif van Jan van Straten uit Utrecht, waar deze familie ook al heel veel succes mee heeft gehad.

De jonge duiven gaan enkel met de natourvluchten mee. Dit belet hen niet om als jaarling al aan een grote fondvlucht deel te nemen. Vanaf mei wordt er op dubbel weduwschap gespeeld. Zij merken geen verschil in prestaties bij doffers en duivinnen. En als een duif dan toch even moet wachten op zijn of haar partner, dan gaan ze maar naar een ander toe om even te vrijen. Als de duiven op zaterdag thuiskomen mogen ze tot en met zondag bij elkaar zitten. De duiven worden elke week gespeeld tot aan 10 dagen voor het inkorven van hun eerste grote fond vlucht. Tussen deze stop en het weer inkorven voor de grote fond, worden de duiven nog eenmaal op een korte afstand weggebracht. Bertrik twijfelt eraan of dit wel zin heeft. Net zomin twijfelt hij eraan of de duiven wel 500 km. dan wel 1500 km gevlogen moeten hebben om aan hun eerste grote fondvlucht te kunnen deelnemen.

Voeding en medische begeleiding
De combinatie geeft hoofdzakelijk voer van de fa. Beijers. Dit betreft dan de “Jellema Mix” en de Galaxy fondlijn. De duiven krijgen het voer in de voerbak die op de grond staat, dus niet apart in de broedbakken. Reden hiervoor is dat ze gemakkelijker blijven eten. Een paar dagen voor het inkorven, voor een grote fondvlucht, krijgen ze nog een extra vertrijke mengeling van de fa. Beijers, pinda’s en snoepzaad. Dit wordt dan wel in de broedbak gegeven.
Ook krijgen de duiven een mengeling van knoflook extracten in het water.

De gezondheid van de duiven is in handen van de dierenartspraktijk van Dr. Hans v/d Sluis. Als de combinatie twijfelt aan de gezondheid van de duiven gaan ze met 4 à 5 duiven naar Breukelen. Als ze niets markeren wordt er ook niets gegeven. Naast de verplichte enting tegen paramixo, wordt er ook wel eens geënt tegen paratyfus. Dus niet altijd. Er wordt vooraf aan de enting geen kuur gegeven.

De toekomst van de duivensport
Beide heren zien de toekomst heel realistisch in. Over 10 jaar zullen vele duivenmelkers gestopt zijn met de sport. Dit komt natuurlijk in de eerste plaats door de grote vergrijzing die al jaren aan het plaats vinden is. Daarnaast zijn er ook liefhebbers, die huiverig zijn van de veranderingen die er waarschijnlijk plaats gaan vinden. Eén daarvan is het volgen van de duif tijdens zijn vlucht. Willen wij dit wel echt, vragen zij zich terecht af. Willen wij weten waar onze duiven zich tijdens de vlucht zich bevinden. Het verrassingseffect van de thuiskomst is weg. Dit kost gegarandeerd leden. De duivensport zal altijd blijven bestaan, maar inderdaad met veel minder liefhebbers die de sport beoefenen.

Tot slot
Paul vd Boogaard en ondergetekende waren op bezoek bij een gezin, waarbij ten eerste het plezier en daarnaast de prestaties hoogtij vieren. Voor Fenna en Thijs is het prachtig, dat zij ondanks het gemis van hun school, veel van opa en van hun vader kunnen leren van de mooie hobby die duivensport heet.

Familie Murk, nogmaals bedankt voor de fijne en gezellige avond.

Pieter Vreeling

<<< Terug