Je ziet het niet zo vaak, maar dit jaar heb ik er twee. Een tweejarige doffer die ik vorig jaar kreeg en een zelf gekweekt jong van de eerste ronde van dit jaar.
Er zijn mensen die er niet opletten en niet eens weten dat ze elf of meer- penners op hun hok hebben. Zelf zie ik het altijd direct, want Ik ben een echte “pennenteller”. Waarom ik het doe, zou ik niet weten. De een kijkt altijd in eerste instantie naar het oog van een duif of naar het evenwicht of –nog mooier- naar de uitstraling. Ik niet, ik tel pennen. Waarom ik het doe, ik weet het niet, maar ik doe het en ik blijf het doen.
Misschien heeft het te maken met een soort meditatie. Gewoon een duif in handen hebben en dan even rustig twee keer tot tien tellen; om daarna een inschatting op kwaliteit te kunnen maken. Want dat is, wat wij duivenmelkers allemaal pogen te doen. Als ik er goed over nadenk, is het waarschijnlijk wat anders. Het zou me niet verbazen als het te maken heeft met een soort jeugdtrauma. Vroeger in Haarlem-Noord, had ik een kameraadje, die in het zeer bijzondere bezit van een dertienpenner was. Een oude rode doffer met aan de ene kant 13 slagpennen en aan de andere kant 12. Zelf had ik er alles voor over ook zoiets te hebben, maar dat is tot mijn grote spijt nooit werkelijkheid geworden. Vanaf die tijd ben ik pennen gaan tellen en daarom ben ik er altijd snel achter. Natuurlijk hoef ik u niet te vertellen dat 10 slagpennen aan iedere kant normaal is. Meer pennen is eigenlijk een afwijking. Wij vonden het toen zeer bijzonder en dachten dat meer pennen, ook meer kwaliteit betekende. Ondertussen ben ik erachter dat dit niet zo is....... Een melker uit Sappemeer, had er een paar jaar geleden één met opvallend veel meer pennen. Zelfs ook in de staart meer dan 12. Hij haalde er de site van PIPA mee; zo curieus. Later heb ik er verder nooit meer wat van gehoord, dus dit zal ook wel geen topper geweest zijn.
Cruyff, Maradonna, Ronaldo, Messi, zijn eigenlijk ook allemaal afwijkingen, die wèl heel veel met kwaliteit te maken hebben. Trump is weer een ander soort afwijking. Al denkt hij daar zelf misschien anders over. Hij heeft er ook helemaal geen last van. Het pijnlijke is dat de rest van het land en de wereld dit wel heeft. Maar nu moet ik oppassen, dat ik niet verkeerd geïnterpreteerd wordt, want dit is natuurlijk ironisch bedoeld. (Zal toch zijn vingers eens gaan tellen, tenen zal wel lastig worden.)
Terug naar de meerpenners bij duiven: toch ben ik benieuwd of er liefhebbers zijn die ervaring hebben met meerpenners met veel kwaliteit. Omdat meerpennen een afwijking is net als het topduif zijn een afwijking is, denk ik dat de kans op een meerpennige topper heel klein is. Natuurlijk moet ik dan eerst omschrijven wat ik een hele goede duif vind. Nou een hele goede, is voor mij, een duif die nooit mist en 50 tot 60% van zijn prijzen binnen de 900 punten in groot verband vliegt. Een topper is nog net even beter.
Ben benieuwd!
